Öğrenimin en güzel tarafı, onu sizden kimsenin alamamasıdır.
Sahip olduğunuz tek şey çekiçse, her şey çivi gibi görünmeye başlar.
İki şeyin sonsuz olduğunu biliyorum; evren ve aptallık. Aslında ilki konusunda çok da emin değilim.
Büyük İskender Diyojenin ismini duyup, tanışmak için fıçısına kadar gider. O sırada Diyojen fıçısının önünde uzanmış güneşin tadını çıkartıyordur. Büyük İskender kendini tanıtır: "Ben Büyük İskenderim" diyerek kendini tanıtır, Diyojen "Ben de Diyojenim" diye cevap verir. Büyük İskender Diyojenin bu rahatlığı karşısında şaşırır. Kendisinin üstün ve herşeyi yapabilecek güçte olduğunu belli etmek için: "Bir isteğin var mı Diyojen?" diye sorar.
"Gölge etme başka birşey istemem" der Diyojen.
Bu cevabın üzerine Büyük İskender adamlarına, "Eğer Büyük İskender olmasaydım, Diyojen olmak isterdim" diye söyler.
"Gölge etme başka birşey istemem" der Diyojen.
Bu cevabın üzerine Büyük İskender adamlarına, "Eğer Büyük İskender olmasaydım, Diyojen olmak isterdim" diye söyler.
Dürüst insan arıyorum. [Diyojenin, gündüz vakti elinde fenerle dolaşırken, ne aradığını soranlara verdiği yanıt]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder